Akumulator litowo-jonowy czasem niepoprawnie nazywany baterią litowo-jonową należy do grupy akumulatorów, w którym jony litu przemieszczają się od elektrody ujemnej do elektrody dodatniej. W czasie ładowania zachodzi proces odwrotny. Umożliwiają to sole litu stanowiące elektrolit. Poszczególne rodzaje akumulatorów różnią się pod względem zachodzących reakcji chemicznych, wydajności, kosztu 1Wh i poziomu bezpieczeństwa. Trzy podstawowe elementy składowe akumulatora litowo-jonowego to: anoda wykonana z grafitu, katoda z tlenku metalu i elektrolit z soli litu rozpuszczonej w organicznym rozpuszczalniku. Do wykonania katody stosowane są tlenki stopów metali np. manganu i litu lub kobaltu i litu. Akumulatory litowo-jonowe są powszechnie stosowane w elektronice użytkowej. Są jednymi z najbardziej popularnych typów akumulatorów urządzeń przenośnych. Posiadają jedną z największych gęstości energii i są całkowicie pozbawione efektu pamięciowego, a samorozładowanie jest na bardzo niskim poziomie. Poza obszarem elektroniki powszechnego użytku stosowane są w pojazdach elektrycznych, napędach hybrydowych, przemyśle kosmicznym i wojskowym.

Ładowanie

Akumulatory Li-ion muszą być ładowane w zupełnie inny sposób od NiMH i NiCd. Stąd konieczność stosowanie innych układów ładowania, a raczej niemożliwość zastosowania ładowarek tradycyjnych. W pierwszej fazie ładowania utrzymywane jest stałe (czyt. stabilizowane) natężenie prądu, do momentu, w którym akumulator osiągnie napięcie U=4,2 V. W drugiej fazie następuje ładowanie stałym i stabilizowanym napięciem U=4,2 V aż do chwili, w której natężenie prądu ładowania maleje do zera lub do (10-20)% maksymalnej wartości natężenia prądu na początku drugiej fazy ładowania.  Są produkowane akumulatory Li-ion o napięciu znamionowym U=3,70 V, dla nich napięcie ładowania wynosi U=4,10 V.

Szybkie ładowanie