Akumulatory NiMH znane są od połowy lat 70. Prace nad ich rozwojem zintensyfikowano ostatnio, ze względu na wymogi ochrony środowiska szkodliwość działania kadmu pochodzącego z akumulatorów NiCd i możliwość ich zastąpienia przez akumulatory NiMH. W rzeczywistości akumulatory NiMH posiadają pewne zalety w stosunku do akumulatorów NiCd, ale również liczne wady. W wielu dzisiejszych urządzeniach będzie można zastąpić szkodliwe dla środowiska akumulatory NiCd, ale w wielu innych zastosowaniach będzie to niemożliwe (np. napędy elektryczne o dużym chwilowym poborze prądu większym od 5C).

Akumulatory NiMH charakteryzują się jedną z najwyższych gęstości energii wśród akumulatorów znajdujących się w powszechnych zastosowaniach. Jest to jedna z największych zalet tego akumulatora. Zasada działania ogniwa oparta jest na magazynowaniu gazowego wodoru w stopie metalu. Płytka niklowa stanowi elektrodę dodatnią, a elektrodą ujemną jest specjalny stop metali ziem rzadkich, niklu, magnezu, manganu, aluminium i kobaltu. Skład procentowy jest pilnie strzeżoną tajemnicą producentów. Separator wykonany jest z poliamidu lub polietylenu. Elektrolit jest zasadowy, co przy ładowaniu i rozładowaniu uwalnia atomy wodoru umożliwiając ich przemieszczanie się pomiędzy elektrodami. Zdolność pochłaniania wodoru przez stop metali wpływa decydująco na pojemność akumulatora.

Ładowanie

Akumulatory NiMH posiadają wyższą pojemność w stosunku do akumulatorów NiCd. Oznacza to istnienie większej ilości aktywnej substancji w tej samej objętości. Substancje te mają więc mniejszą objętość do rozszerzania się w obudowie, co powoduje zmniejszenie szybkości reakcji chemicznych. Następstwem tego jest wolniejsze ładowanie akumulatorów NiMH, a proces ładowania wymaga dokładniejszej kontroli w celu uniknięcia przeładowania. W obydwu typach akumulatorów znamionowe napięcie ogniwa jest równe U=1,2 V. Ładowanie normalne odbywa się w podobny sposób jak w akumulatorach NiCd, tj. prądem ładowania o wartości około I=0,1C w czasie14 godzin. Oznacza to, że również współczynnik ładowania jest taki sam dla obu typów tj. 1,4. Także napięcie ogniwa wzrasta podobnie, aby w końcowej fazie ładowania osiągąć wartość U=(1,45-1,48)V. Przy ładowaniu prądem o natężeniu I<0,2 C nie jest konieczna kontrola ładowania z wyjątkiem pomiaru czasu.

Szybkie ładowanie